Umowa pożyczki

15 lipca 2012

Pożyczając wśród znajomych większe sumy pieniędzy, powinniśmy zadbać o to, aby na piśmie zawrzeć umowę pożyczki i pamiętać o uiszczeniu należnego podatku.

Przepisy prawa stanowią…

W świetle art. 720 kodeksu cywilnego osoba pożyczająca od kogoś pieniądze lub inne przedmioty, szczegółowo opisane w umowie, zobowiązuje się do ich zwrotu w tej samej ilości i wartości oraz w określonym w umowie terminie. Umowa pożyczki, której wartość wynosi od pięciuset złotych (500 zł) wzwyż, powinna być sporządzona na piśmie.

Obowiązek podatkowy

Zgodnie z ustawą z dnia 9 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych (Dz.U. z 2005 r. Nr 41, poz. 399 ze zm.) umowy pożyczki podlegają podatkowi od czynności cywilnoprawnych (PCC). Obowiązek podatkowy powstaje z chwilą zawarcia umowy pożyczki i ciąży na osobie biorącej pożyczkę. Osoba dająca pożyczkę nie musi płacić podatku.

Formalności

Zgodnie z art. 10 ust. 1 ustawy pożyczkobiorca ma dwa tygodnie na złożenie zeznania podatkowego w urzędzie skarbowym oraz obliczenie i uiszczenie należnego podatku, z wyłączeniem przypadku, gdy podatek jest pobierany przez notariusza, sporządzającego akt notarialny.

Ważne!

Jeżeli pożyczkobiorca nie wywiąże się z obowiązku złożenia odpowiedniej deklaracji podatkowej w urzędzie skarbowym i nie zapłaci należnego podatku, jak również nie udokumentował faktu otrzymania pieniędzy przekazem pocztowym lub przelewem na swój rachunek bankowy, i organa kontroli skarbowej ten fakt odkryją, pożyczkobiorca zostanie obciążony dużą stawką podatku. Zamiast 2% będzie musiał zapłacić 20%.

Zwolnienie od podatku

Osoby z I grupy podatkowej (najbliższa rodzina) są zwolnione z obowiązku rozliczenia z fiskusem, gdy pożyczona kwota nie przekracza 9637 zł.

Gdy natomiast jest wyższa, muszą one również złożyć odpowiednią deklarację podatkową i udokumentować otrzymaną pożyczkę.

Z kolei osoby nienależące do I grupy podatkowej (dalsza rodzina i osoby obce) zostaną zwolnione z podatku, jeżeli łączna wartość pożyczek otrzymanych w ciągu ostatnich 3 lat nie przekroczy 5000 zł od jednego podmiotu, a od wielu podmiotów nie będzie wyższa łącznie niż 25 000 zł.

Termin zwrotu pożyczki

Art. 723 kodeksu cywilnego wskazuje, że jeżeli termin zwrotu pożyczki nie jest oznaczony w umowie, dłużnik zobowiązany jest zwrócić należność w ciągu sześciu tygodni po wypowiedzeniu terminu jej zwrotu przez osobę udzielającą pożyczki.

Pamiętaj!

Umowę pożyczki należy zawrzeć w formie co najmniej pisemnej. Jeśli bowiem zawrzemy ją w formie ustnej, w przypadku komplikacji z jej zwrotem, możemy mieć problem z odzyskaniem należności. Forma pisemna umowy pożyczki zastrzeżona jest dla celów dowodowych. Udowodnienie faktu zawarcia pożyczki przed sądem z wykorzystaniem innych dowodów może być niemożliwe.

Umowa pożyczki zawierana u notariusza

Najbezpieczniejszym sposobem zawarcia umowy pożyczki jest sporządzenie jej u notariusza. W akcie notarialnym notariusz bowiem może zawrzeć sformułowanie mówiące, że pożyczkobiorca w przypadku niezwrócenia pożyczki w określonym terminie podda się egzekucji pożyczonych pieniędzy. Taki akt notarialny stanowi w rozumieniu art. 777 kodeksu postępowania cywilnego tytuł egzekucyjny.

Ważne:

Stawka podatku przy umowie pożyczki wynosi 2 %, a podstawą opodatkowania jest kwota lub wartość pożyczki

Paulina Rudnicka | prawnik